Wolne rodniki są wysoce reaktywnymi cząstkami, które prowadzą do niekorzystnych zmian ustroju oraz mają negatywny wpływ na kondycję i funkcjonowanie skóry. Wiedza o szkodliwości wolnych rodników skłania do poszukiwania składników wspomagających naturalne mechanizmy antyoksydacyjnej obrony organizmu. Wysoka aktywność antyoksydacyjna wykazywana przez ekstrakty roślinne jest ściśle powiązana z ich biologiczną aktywnością [Michalak i in. 2014, Zych i Krzepiłko 2010].
Aktywność przeciwutleniająca oparta na zmiataniu wolnych rodników DPPH
Ekstrakt wodny z Kalanchoe daigremontiana wykazał silne, uzależnione od dawki działanie antyoksydacyjne o czym świadczy wygaszanie rodnika DPPH. Zahamowanie rodnika DPPH wyniosło 28% w przypadku 2% roztworu ekstraktu, natomiast w przypadku 10% roztworu doszło do całkowitego zahamowania rodnika DPPH (wyniki te są istotne statystycznie: p<0,001).
Pozytywne wyniki metodą redukcji rodnika DPPH ekstraktu z Kalanchoe daigremontiana prowadzili również [Kołodziejczyk-Czepas i in. 2016]. Na podstawie uzyskanych wyników autorzy potwierdzili, że aktywność przeciwutleniająca może dodatkowo przyczyniać się do korzystnych właściwości ekstraktów pochodzących z Kalanchoe daigremontiana.
Pojemność antyutleniająca ORAC
Na poniższym wykresie przedstawiono przykładowe zależności intensywności fluoresceiny w funkcji czasu otrzymane dla próbki ślepej (blankowej), próbki zawierającej antyutleniacz modelowy (Trolox) i próbki zawierającej ekstrakt z Kalanchoe daigremontiana (rozcieńczony 100 x).
Pojemność antyutleniająca badanego ekstraktu (średnia z trzech niezależnych pomiarów) wyniosła 527,6394 []. W wyniku przeprowadzonego badania zaobserwowano spadek intensywności fluorescencji w czasie wskazuje na zdolność do pochłaniania wolnych rodników tlenowych przez ekstrakt z Kalanchoe daigremontiana (podobny do obserwacji poczynionych dla Troloxu).
Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że ekstrakt 10% charakteryzuje
się całkowitą zdolnością do zmiatania rodnika DPPH•, podczas gdy w przypadku 2% roztworu ekstraktu zahamowanie rodnika wyniosło 28%. Również w czasie badania pojemności antyutleniającej ORAC zaobserwowano zdolność pochłaniania wolnych rodników tlenowych przez ekstrakt z Kalanchoe daigremontiana. Powyższe badania potwierdzają wyniki nielicznych opublikowanych w literaturze badań dotyczących właściwości przeciwutleniających badanej rośliny. Przeprowadzone w ramach niniejszej pracy analizy chromatograficzne pozwoliły zidentyfikować związki odpowiadające za właściwości przeciwutleniające Kalanchoe daigremontiana takie jak: 4H-Pyran-4-one, 2,3-dihydro-3,5-dihydroxy-6-methyl-, esculetin, kwas askorbinowy, kwasy hydroksybenzoesowe takie jak: kwas galusowy, kwas syryngowy, kwas protokatechowy, kwas kawowy, kwas ferulowy, kwas kumarowy oraz flawonoidy: roifolina, rutyna, apigetrina, mirycetyna, astragalina, afzelina, apigenina, kwercytyna, luteolina i kamferol.
Literatura:
- Kolodziejczyk-Czepas J., Nowak P., Wachowicz B., 2016, Antioxidant efficacy of Kalanchoe daigremontiana bufadienolide – rich fraction in blood plasma in vitro, Pharmaceutical Biology, 54 (12), s. 3182–3188.
- Michalak M., Glinka R., Ramos P., Pilawa B., 2014, Ocena właściwości antyoksydacyjnych ekstraktów z rokitnika zwyczajnego (Hippophaë rhamnoides L.) i żurawiny błotnej (Vaccinium oxycoccos L.), Polish Journal of Cosmetology, 17 (2) s. 143-147.
- Zych I., Krzepiłko A., 2010, Pomiar całkowitej zdolności antyoksydacyjnej wybranych antyoksydantów i naparów metodą redukcji rodnika DPPH, Chemia-Dydaktyka-Ekologia-Metrologia, 15 (1), s. 51-54.